( Read more... )

доўга я ў думках дабіралася да гэтага запісу. Па шчырасці, нават і ня ведаю, што сказаць сабе на пямяць.
Тым, хто хваляваўся за мяне - то могуць парадавацца, павіншаваць з адноснай свабодай ад умоўнасцяў. Абаранілася, картонку ў руках патрымала. Зараз вось на паліцы сярод іншага тусуецца яна.

( Read more... )

не магу спаць. сёння рэферэндум, які непатрэбны бадай нікому, акрамя "імператара"...нешта неспакойна мне, хочацца верыць у лепшае, і спадзявацца, што лад жыцця на паўвостраве застанецца ранейшым

( Read more... )

не магу не парадавацца Восені. Першы світанак верасня.

( Read more... )

Папярэдні дзень быў ахутаны дзіўным павуціннем супадзенняў. І самае цікавае, як гэта звычайна прамалёўваецца ў кінастужках, кожны мой крок - вёў мяне менавіта да іх. а магло б быць і інакш, бо сыенару не было, ён з’яўляўся па меры маіх адчуванняў ( Read more... )

В осеннем лесу, на развилке дорог ( Read more... )

Калі ты пазіраеш.
ты адчуваеш.
пазіраць і адчуваць - у маім выпадку сімбіёз. пазіраць=адчуваць.

зрэшты, я аб чым. Ды так вось, вырашыла ( аб усім: )

Ісці, і адчуваць - што ў мінулым будучым, у паралелях часу - ты тут быў-ёсць-будзеш.
Гэты свет паўсюль, але я сумую.
Чакай (= бо вясна, чакай - бо адчыніла. І ён ня мусіць спыніцца.

//-//-//

( Read more... )

( Read more... )

( Read more... )